The good life continues
Blijf op de hoogte en volg Marco
10 Maart 2015 | Brazilië, Holambra
Na de Carnaval was het weer tijd om het normale leven op te pakken, woensdag nog steeds brak van maandag maar goed dat trekt wel bij. Na het werk donderdag maar naar Simone en Ariel gegaan, een beetje het luie zweet eruit werken met een potje badminton. Ik had verwacht dat het zo’n campingpotje zou worden om vervolgens weer aan het bier te gaan maar helaas, niets was minder waar. Aangezien ik geen held ben in badminton en de andere het beduidend vaker hadden gespeelt werd ik nogal weggetikt. Ik bleef dus maar rennen van links naar rechts om die stomme shuttle een mep te verkopen. Na twee uur was het dan eindelijk tijd voor een pilsje, onverwachts dus toch een goede work-out. Op vrijdag is het dan eindelijk weer weekend, de tijd van de week waar ik altijd naar uit kijk. Hoewel ik morgen toch moet werken geniet ik er niet minder van, vanavond naar Orquidea, een cafeetje bij mij om de hoek waar we met een paar gezellig wat drinken. Iets anders dan in Nederland wat een kroeg als Friends of Dotje kennen ze hier helaas niet.
Zaterdag weer een fikse kater en na het werk dan ook meteen door naar bed, althans dat was de bedoeling. Maar ik moest naar de kapper, na 6 weken was dat wel weer nodig zeker met de temperaturen hier. Simone ging voor de zekerheid maar mee aangezien mijn Portugees nog niet optimaal is. Achteraf bleek dit niet nodig en ziet mijn haar er weer tiptop uit. Tijd voor te slapen dan nu? Nee, ik werd uitgenodigd voor een pilsje bij Matheus, dus maar een lift geregeld en tijd voor bier.
Na een rustige zondag en een paar daagjes werken is het op donderdag tijd om weer eens naar Piracicaba te gaan. Samen met Gabriel en nog een paar andere van Holambra reden we naar Piracicaba, indrinken en dan naar een feest. Prima feestje met een beetje een aparte sfeer, aangezien het een soort verkleedfeestje was had ik van de Republica maar wat kleren gepakt. Een oranje shirt van de Republica en een oranje colbertje. Dit viel blijkbaar op bij andere mensen want tot enkele keren toe gingen mensen op de knieën voor mij omdat ze dachten dat ik lid was van de Republica. Elke keer moest ik duidelijk maken dat ik een ‘’gringo’’ was en dat ze niet voor mij op de knieën hoefde. Een aparte beleving maar ach dan maak je dat ook weer eens mee. Om 4 uur was het tijd om naar huis te gaan, ff un uurtje slapen en dan weer terug naar het werk want om 7 uur moet ik weer aanwezig zijn.
Met moeite kon ik mijn ogen open houden maar ik heb de dag overleefd, vanavond waarschijnlijk niet veel doen want morgen ga ik weer terug naar Piracicaba. Beter een studentenfeest dan een te rustig avondje bij Casa Bela of Martin Holandesa.
Op tijd op, werken en vervolgens snel wat eten en weer in de auto naar Piracicaba. Maar eerst even een korte tussenstop om wat vlees te kopen voor de barbecue. Een slager zoals we dat in Nederland niet zien, gewoon in een open ruimte worden wat koeienpoten neergelegd en staan een mannetje of 5 de poten door midden te snijden. Apart beeld want nooit eerder zag ik een slagerij op deze manier maar wel interessant.
Met 5 kilo vlees op zak gingen we verder richting de grote stad, ondertussen kom je nog langs een ‘’kleine’’ stad: Limeira. Klein volgens de Brazilianen maar de stad heeft meer inwoners dan Amsterdam..
De mensen bij Balako Bako (de Republica) ken ik ondertussen wel dus dat scheelt, tijd dus voor een gezellige barbecue! Later op de avond even in een barretje wat drinken en toen toch maar met z’n vieren naar de club. Helaas was het hier oude mensen avond dus dit was geen succes.
Zondags weer lekker niks doen, maandag op het werk weer rustig aan en langzaam de opdracht verder uitwerken.
Alles gaat hier nog prima z’n gangetje en de temperaturen zijn nog altijd 30+ graden. Doordeweeks is er helaas niet heel veel te beleven, deels misschien mijn eigen fout maar na een dag werken en vroeg opstaan ben ik blij als ik ’s avonds rustig een filmpje kan kijken en op mijn gemak een beetje kan bijkomen. Alleen op maandag ben ik even naar Campinas geweest, hier is het grootste winkelcentrum van Zuid-Amerika maar echt in de winkels kijken heb ik niet gedaan. Kleren genoeg zullen we maar zeggen, een ander winkeltje sprak me meer aan. 3 keer raden wat ze verkochten, juist ja BIER. Tijd om een lekkere fles Erdinger te kopen. Had ik wel verdiend dacht ik zo. Verder dus rustig doordeweeks..
Het feesten komt in het weekend wel, zo ook dit weekend weer lekker barbecueën. Op vrijdag bij family Van Oene, ideaal want dan kan ik weer uitslapen aangezien het de buren van Silvester zijn. Op zaterdag voor het eerst naar het zwembad gegaan, helaas was er niet erg veel zon maar goed het water was in ieder geval warm. ’s Avonds wederom een barbecue, dit keer bij Pieter en Thais. De gemiddelde leeftijd was hier minimaal 26 maar goed ik vermaak me overal wel. Zeker als ik flink wat caipirinha’s heb gedronken. Meestal vergeet je dingen als je gedronken hebt, bij mij is het tegenwoordig andersom want zodra ik flink heb gezopen spreek ik opeens vloeiend Portugees. Mensen vinden het gek als ik zeg dat ik hier pas 7 weken ben aangezien ik blijkbaar toch wel een redelijk woordje Portugees spreek. Zelf vind ik dat het nog beter kan dus ik zal iets meer moeten oefenen. Aangezien pap, mam en Moniek over 2 maandjes hier zijn, tijdens het reizen zal er toch iemand de tolk moeten spelen…
Zondag is zoals altijd weer een katerdag, de komende 2 dagen maar rustig werken want dinsdagavond heb ik mijn eerste rugbytraining. Op vrijdag had ik André (mijn buurman) namelijk beloofd dat ik mee zou gaan naar de training. Ben erg benieuwd!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley