Curitiba, Foz, Rio and Paraty

Sinds mijn vorige verslag weet ik eigenlijk niet precies wat ik heb gedaan. Naast het werken aan het verslag heb ik de afgelopen 2 weken in de kas meegewerkt. Vanwege de moederdag is het hier topdrukte (ongeveer 600.000 planten gaan weg in 2 weken) dus moest ik meewerken. Geen probleem aangezien het verslag bijna klaar is heb ik tijd genoeg. Daarnaast is het een goede oefening voor mijn Portugees aangezien geen een werknemer Engels praat. Ofja eentje een beetje maar heel veel verder dan hello how are you komt die jongen ook niet. Naast de gebruikelijke feestjes in het weekend is het doordeweeks rustig. Na een lange dag werken heb ik niet echt de behoefte om actief iets te gaan doen dus kijk ik lekker een serie of filmpje in mijn huisje en op tijd naar bed.

Afgelopen weekend ben ik naar Tomorrowland Brasil geweest, wat een feest was dat zeg. Velen van jullie zullen jaloers zijn…. En terecht! Artiesten als Armin van Buuren, Hardwell, Steve Aoki, Nervo en W&W maakten er een geweldig feest van. Voor filmpjes moeten jullie wachten, de foto’s zet ik nog op facebook. Aangezien de werknemers deze week hun loon hebben ontvangen is het tijd om dit natuurlijk weer meteen over de balk te smijten. Oftewel, wederom een barbecue maar dit keer dus met de werknemers. Ik had een goed stuk vlees gekocht (4,4 kilo contrafilet) en wat bier, tijd voor een lekkere bbq. Heel anders dan de barbecues met vrienden was het niet, veel bier, gezelligheid en goed vlees!

Op maandag even een dagje werken en dan ’s nachts om half 4 met Silvester naar São Paulo rijden om pap, mam en Moniek op te halen van het vliegveld. Een betere timing kon niet want toen wij het vliegveld binnen liepen kwamen hun net aangewandeld. Prima geregeld dus, terug naar Holambra en dan kan de vakantie beginnen.

De eerste dag was rustig gepland maar vanwege het mais oogst seizoen zijn we maar meteen naar de boerderij van Gabriel gegaan om dit te zien. Om pap, mam en Moniek maar meteen kennis te alten maken met het Braziliaanse eten gingen we bij een Churrasceria eten. Onbeperkt veel vlees eten, ideaal dus. Ze wisten niet wat hun overkwam en genoten zichtbaar van al het lekkere eten. Vervolgens even een kijkje nemen in de keuken en toen verder naar de boerderij. Hier kregen we een rondleiding van Ger (eigenaar van de boerderij). Achter op de pick up gingen we een rondje over de 300 hectare grote boerderij rijden. Vanwege milieuregels hier in Brazilië moet 20% van een boerderij bestaan uit aangeplantte natuur. Hier reden we langs en meteen hadden we de eerste aapjes gespot. Een stuk of 5 apen slingerden door de bomen! Een beetje later thuis dan verwacht en dus was de Champions League wedstrijd helaas al afgelopen.. snel koffer ingepakt en klaarmaken voor de reis naar Curitiba en Foz do Iguaçu.

Op de weg naar Curitiba maakte we een tussenstop bij Caverna do Diabo, een schitterend grottenstel waar we een kleine rondleiding met uitleg kregen. Mijn Portugees werd meteen getest aangezien de gids geen Engels sprak. Gelukkkig kon ik alles vertalen en zo kreeg de rest ook alles mee. Vervolgens reden we naar Curitiba via een of andere jungle route, opeens hield de verharde weg op en gingen we 30 km dwars door de jungle over een zandpaadje.

De volgende dag gingen we met een treintje naar Morretes (een oud stadje aan de zee), schitterende natuur en achtergestelde wijken lieten ons zien wat we missen in Nederland maar ook hoe goed we het eigenlijk hebben! Na een lekkere lokale lunch en wat souvenirs te hebben gekocht vervolgden we onze weg naar een ander klein stadje. Wederom moest ik alles vertalen maar zo kan ik goed oefenen!

’s Avonds gingen we met een vriend van Ger uiteten bij het op één na grootste restaurant ter wereld; Madalosso. Aangezien de service en het eten hier niet super is gingen we eigenlijk naar de kleine versie om vervolgens een kijkje te nemen in de grote versie. Rui, de vriend van Ger, leek wel een beroemdheid, hij leek iedereen te kennen en voor we het wisten stond er heerlijk eten op tafel waar we zoveel van konden eten als we maar wilden. Vervolgens gingen we dus naar de grote versie en konden we een kijkje nemen in de keuken. De Churrasceria keuken van twee dagen geleden was hier niets bij, net een fabriek!

De volgende dag weer vroeg op want we gaan naar Foz do Iguaçu, een redelijk onbekende stad voor ons Europeanen. Echter, een van de grootste watervallen ter wereld is hier te zien, groter dan Niagara Falls! Daarnaast zijn hier een hoop leuke tentjes en daar gingen we de eerste avond heen. Rafain Show is een barbecue restaurant waar je tijdens het eten geniet van een typisch Zuid-Amerikaanse show . Alle landen waren vertegenwoordigd en zo konden we kennis maken met typische dans en muziek van elk land.

Pap, mam en Moniek gingen de volgende ochtend met onze gids naar Paraguay, ik kon vanwege mijn visa of beter gezegd, geen visa, helaas niet mee. Niet erg veel gemist bleek achteraf, tijd dus om naar de Cataratas (watervallen) te gaan. Hier kregen we goede uitleg (wederom vertalen haha) en een schhitterend schouwspel van water. Maar eerst gingen we douchen… met een jeeptochtje dwars door de jungle waar we weer een aapje zagen en vervoglens met het bootje richting de watervallen. De poncho hielp helaas niet meer op het moment dat de kapitein met de boot recht in een waterval vaarde… Wel erg leuk en gelukkig hadden we droge kleren mee! Na de Argentijnse kant te hebben gezien gingen we wat eten en toen naar de Braziliaanse kant van de watervallen. Het park is 185.000 hectare groot en door de watervallen brengen normaal 1,5 miljoen liter water per seconde naar beneden. Alleen als het heel erg regent wordt dit 41 miljoen liter zoals afgelopen Oktober.

’s Avonds naar Rafain Chopp om een pilsje te drinken en ik als goede reisleider had geregeld dat er een huwelijksaanzoek werd gedaan halverwege de avond. Maken we dat ook weer eens mee.
Zondags was het tijd om terug te rijden naar Holambra (1034 km), niet erg relax maar goed, de natuur was erg mooi. Waar we op de boerderij en in Foz de aapjes in de bomen zagen, zagen we ze nu op de weg rennen en zelfs aangereden op de weg dood liggen… Zoiets zul je niet zien in Nederland.

Maandag was een rustig dagje, naar de Veiling, kippenbedrijf van Ger en naar het bedrijf van familie van Oene. ’s Avonds lekker een pilsje drinken en morgen gaan we naar Rio de Janeiro. Hopelijk wordt het weer iets beter maar dat komt wel goed.
Weer vroeg uit de veren want de reis naar Rio de Janeiro stond ditmaal op het programma, een 6 uur lange reis maar dat was het zeker waard. Nadat we wat hadden gegeten aan de Copacabana gingen we naar het bekende Christusbeeld boven op de berg. Een schitterend pananorama uitzicht op Rio en een indrukwekkend beeld is wat we hier aantroffen. Na de selfie met Cristo was het tijd voor het avondeten om vervolgens weer wat te gaan drinken aan de Copacabana. Strandvoetbal, fitnissende mensen en verkopers was zo’n beetje het beeld die avond. Na de nodige cerveja’s en caipirinha’s gingen we lekker slapen. Een mooi eerste dagje waarbij waarschijnlijk de grootste verrassing de inrichting van Copacabana was. Ik had een immense boulevard met ontelbare eetkraampjes en kroegjes verwacht maar niets was minder waar. Op een afstand van zo’n 500 meter waren welgeteld 3 restaurantjes en misschien 4 strandtentjes waar je wat kon drinken. Heel anders dan Miami waar dit dus wel het geval was. Misschien kunnen ze hier toch nog iets meer aandacht aan het toerisme besteden. Aan de andere kant zijn we nu wel in het laagseizoen hier, wie weet hoe het in de zomer is!
Na een goede nachtrust gingen we eens in de Jardim Botanico rondlopen, een mooi park met ontzettend veel verschillende planten en bomen. Erg mooi om te zien maar in Rio zijn we niet alleen op naar Cristo en bomen te kijken. Als je in Rio bent moet je ook genieten op het strand met een caipirinha of cerveja. En dat is precies wat we die middag deden. Met een aangename temperatuur van 28 graden was het prima vertoeven aan de Copacabana! De avond was zo ongeveer hetzelfde als gisteren, prima dus en weer 2 voetbalshirts erbij die waarschijnlijk ergens van de vrachtwagen zijn gevallen.

Tijdens het typen zit ik in de auto richting Paraty, een typisch coloniaal stadje van Portugese afkomst. Het moet erg mooi zijn dus dat zullen we zometeen wel te zien krijgen.
Een schitterende boottocht en het lekkerste eten van de vakantie tot nu toe waren zo ongeveer het beeld van Paraty. Een mooi oud stadje waar vanalles te zien was, daarnaast was er een of ander heilig feest waar we gezellig een biertje hebben gedronken. Hier werden Moniek en ik gezien als een paar reuzen aangezien de gemiddelde Braziliaan net boven de keukentafel uitkomt.

Terug naar Holambra, tijd voor een barbecue met vrienden en familie. Veel goed vlees, bier en gezelligheid waren de kernwoorden hier. Dat vele bier eiste zijn tol op zaterdagmorgen maar na een hobbelig ritje richting Pico de Gavião was dat weer opgelost. Blij dat de auto de berg op kwam en na bijna 4000 km gereden te hebben in twee weken niet uit elkaar viel, kwamen we eindelijk boven. Hier gingen we paragliden! Niet zo extreem als skydiven maar een hele leuke ervaring!
Zondag een rustig dagje en dan is het op maandag weer tijd om de familie naar São Paulo te brengen, een schitterende vakantie en nu nog 5 weken stage dan ben ik weer terug in Nederland!!