Tijd om terug te gaan

Het normale leven begint weer, werken… Het verslag is bijna af dus ik kan lekker in de kas wat meehelpen en mijn Portugees nog een beetje verbeteren. Nog een bedrijfje bezocht en met Silvester een paar kippen weggebracht. Voor diegene die het nog niet weten, Silvester is fan van kippen maar verkoopt er ook af en toe een paar. Dus gingen we 1,5 uurtje rijden met 40 kippen achterin. We kwamen bij een man aan die een uit de hand gelopen hobby had. Nog nooit had ik zoveel verschillende soorten kippen gezien, wel erg leuk natuurlijk!

’s Avonds ben ik naar Piracicaba gegaan, een gezellig barretje en zondag lekker eten! Nog 4 weken, begin toch stiekem wel zin te krijgen om weer het normale leventje in Nederland op te pakken.
Tijdens de werkweek gebeurd er niet veel spannends, naast het afmaken van het verslag en een beetje meewerken heb ik de medewerkers een formulier over mijn Portugees laten invullen. Leuke reactie en goede beoordelingen dus ik mag tevreden zijn. Op vrijdag was het pokernight, normaal zou je een rustig potje poker spelen en een pilsje drinken maar niet hier. Het leek wel Carnaval want toen ik aankwam was iedereen verkleed. De reden: we moeten de tegenstander afleiden, haha wel lachwekkend, misschien ook maar eens introduceren in Nederland. Op zaterdag was het tijd voor de Champions League finale. Samen met Silvester en een paar andere Nederlandse tuinders hebben we deze wedstrijd gekeken gevolgd door een lekkere bbq.

Even een tripje naar een andere staat. Goías, want hier heeft Ger een boerderij. Op dinsdag heen, donderdag terug en in totaal 2300 km gereden in drie dagen. De boerderij had een oppervlakte van 3000 hectare… ter vergelijking, dit is bijna 6 keer zo groot als Egchel.
Een indrukwekkende dag op woensdag, ik heb nog nooit zo’n grote percelen gezien en zoveel mais. Als lunch hadden we een typisch gerecht van die streek, vraag me niet hoe het heet of wat er precies in zat maar lekker was het in ieder geval wel.
Op vrijdag weer aan het werk, even een dagje hard aan het verslag werken en dan is het eindelijk af. Na 18 weken stage heb ik eindelijk het verslag af, nu afwachten op de beoordeling over een maandje. Wat ga ik de rest van de tij nog doen? Nou ik moet nog een ander verslag maken… en daarnaast nog wat bedrijven bezoeken. Verder is volgende week de Hortitec, een tuinbouwbeurs met veel Nederlandse bedrijven. En op 20 juni heb ik mijn afscheidsfeestje hier. Zo zijn er dus nog maar 13 dagen te gaan en zijn de 23 weken voorbij gevlogen alsof het niks was.
Het weekend was wederom gevuld met feestjes, laat thuis, een flinke kater en op zondag niks uit voeren. Lekker standaard maar goed nog even genieten de laatste dagen.

Op dinsdag begon de Hortitec, een tuinbouwbeurs hier waar ik elke middag naartoe ga. Goede contacten leggen met Nederlandse bedrijven en vervolgens flink bier drinken met diezelfde mensen.
Na drie dagen Hortitec was ik nogal dood en als afsluiter had ik op zaterdag mijn afscheidsfeestje. Na het nodige vlees en bier te hebben gekocht begon het om 5 uur, voor brazilianen is dit al gauw 6 of 7 uur maar goed. Uiteindelijk gingen we om 1 weg na een ander feestje en was ik rond de ochtend weer thuis. Een prima dagje dus.
De rest van de week niet veel bijzonders, meewerken in de kas, bedrijven bezoeken en vrijdagochtend om 9 uur na het vliegveld gaan om vervolgens zaterdagochtend terug in Nederland aan te komen.

23 weken ben ik weg geweest en ik heb nog nooit zoveel nieuwe dingen gedaan en gezien in zo’n korte tijd. Een geweldige ervaring maar stiekem toch ook blij als ik straks weer in een bed lig waar mijn lichaam wel in z’n geheel in past.

Hopelijk hebben jullie de verslagen met plezier gelezen, de rest van de verhalen komen wel als ik terug ben!

Tot snel mensen!